-
1 poczynać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poczynać
-
2 począć
vi ( książk) beginnen, anfangenco mam [teraz] \począć? was soll ich [jetzt] anfangen [ lub tun] ?śmiało sobie poczynać forsch [ lub zupackend] auftretennasza reprezentacja poczynała sobie całkiem dzielnie unsere Mannschaft hat sich tapfer [ lub wacker] geschlagen
См. также в других словарях:
poczynać sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} zachowywać się, postępować w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczynać sobie bezczelnie, bezwzględnie, śmiało, wesoło, dzielnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zuchwale — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., zuchwaleej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób zuchwały – arogancki, zarozumiały, bezczelny, lekceważący, niegrzeczny; impertynencko, bezczelnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zuchwale… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… … Słownik języka polskiego